Podium
Een podium (meervoud: podia) is een verhoging waarop mensen kunnen gaan staan als ze iets over te brengen hebben op een publiek, bijvoorbeeld een toespraak of preek, zodat ze voor het hele publiek zichtbaar zijn. Deze verhoging kan demontabel zijn, zoals je dat vaak ziet op festivals en demonstraties.
M. Philippa e.a. (2003-2009) Etymologisch Woordenboek van het Nederlands

podium zn. ‘verhoging voor publieke optredens’
Nnl. podium ‘verhoging, voorste deel van het toneel’ [1847; Kramers].
Ontleend aan Duits Podium ‘verhoging voor publieke optredens’ [1834; OED], eerder ‘verhoogd zitgedeelte in een amfitheater voor hoge gasten’ [15e of 16e eeuw; OED], dat ontleend is aan klassiek Latijn podium ‘verhoogd zitgedeelte in een amfitheater, voetstuk van een zuil’, op zijn beurt ontleend aan Grieks pódion ‘standplaats, voetstuk, basement van een zuil’, letterlijk ‘kleine voet’, verkleinwoord van poús (genitief podós) ‘voet’, zie → voet.
Een platform is een horizontale vloer die boven zijn omgeving uitsteekt, bijvoorbeeld met het doel een goed zicht te krijgen.
In de sport is een erepodium een verhoging die veel wordt gebruikt bij de prijsuitreiking van wedstrijden. Het is een verdeling van rang.












Op dit podium staat in het midden de kampioen met links en rechts van hem/haar de personen die tweede en derde zijn geworden.


Met "podium" wordt ook vaak het toneel in een theater aangeduid. Een podium is een verhoging die op het toneel gebouwd kan worden. In overdrachtelijke zin wordt hiermee ook vaak een gebouw voor kunstuitvoeringen/concerten aangeduid, zoals een concertpodium of specifieker: poppodium, jazzpodium, literair podium, etc.
Met de term open podium wordt vaak aangegeven dat er een voorstelling plaatsvindt waaraan iedereen kan deelnemen die daar zin in heeft. In het deeltijds kunstonderwijs en in het KSO groepeert men toneel, voordracht, zang en dans onder de noemer podiumkunsten.
Zo wordt bij een theatervoorstelling de licht- en geluidbediening op een platform geïnstalleerd. Een hieraan verwante betekenis is terug te vinden in het woord olieplatform. Bij een olieplatform steekt de werkvloer boven de grond of zee uit. Vanaf dit plateau wordt met een boor naar olie of gas geboord.
Een plateau is een soort van hoogvlakte. Het oorspronkelijke vlakke gebied is door middel van geologische factoren in zijn geheel meestal verticaal omhoog gekomen, soms aan de ene kant lager en aan de andere kant van het plateau hoger.
















Het kan eventueel ingesneden zijn door rivieren, waardoor een indruk ontstaat van een heuvel- of berglandschap, maar dit is het niet. De Luxemburgse Kirchberg is een voorbeeld van een plateau, en wordt dan ook ondanks zijn misleidende naam aangegeven met 'plateau du Kirchberg'.
Een podium is in de architectuur een massief metselwerk dat zich verheft boven de grond en een of meerdere structuren ondersteunt. Het bevat een trap die het hoger gelegen vlak toegankelijk maakt.

Het Maison Carrée is een mooi voorbeeld van een klassiek Augustijnse tempel. Op een 2,85 m hoog podium opgetrokken, domineerde het het forum van de Romeinse stad, een rechthoek vormend bijna twee maal zo lang als breed (26,42 x 13,54 m).










Haar voorkant wordt gedomineerd door een diepe portico of pronaos, die bijna een derde van de volledige lengte inneemt.

Het heeft tien zuilen bekroond met Korinthische kapitelen onder het fronton, en nog eens 20 halfzuilen rond de rest van de buitenkant van het gebouw. De architraaf boven de zuilen heeft fijne reliëfs met rozetten en acanthusbladeren. Een grote deur (6,87 x 3,27 m) leidt naar de opvallend smalle en raamloze binnenkant, waar de schrijn of cella zich oorspronkelijk bevond. Deze wordt tegenwoordig gebruikt voor tentoonstellingen. Er zijn geen overblijfselen van de vroegere versiering in de cella.
Centraal in de stad staat het Stadspodium-Rotterdam. Een echte blikvanger midden in de stad, aan het Grotekerkplein voor de Laurenskerk. Het openluchtpodium is hét buitentheater van Rotterdam en biedt elke zondag een programma met optredens voor Rotterdammers, door Rotterdammers.
De realisatie van het podium is een ouderwets staaltje filantropie.

Filantropie betekent etymologisch "liefde voor de mensheid"; in de zin van "het zorgen voor", "het voeden van", "het verbeteren van" of "het vergroten van" de levenskwaliteit of het ontwikkelingspotentieel van mensen. In moderne praktische termen is filantropie de ontplooiing van privé-initiatieven voor het publieke welzijn, gericht op het verbeteren van de levensomstandigheden van anderen.
Multifunctionaliteit vormde het centrale uitgangspunt bij het ontwerp van het podium. Het podium heeft een zogeheten dubbele oriëntatie: optredens kunnen zowel gezien worden vanaf de vaart aan de achterzijde van het podium als vanaf het Grotekerkplein. Ook is het mogelijk om het publiek op een deel van het podium zelf plaats te laten nemen.

Doordat in de zuilen aan weerszijden van het podium twee ‘service cores’ zi jn geïntegreerd beschikt het podium over vrijwel alle benodigde faciliteiten. De zuidelijke ‘service core’ herbergt een groot schermdoek waarmee het podium aan één zijde afgesloten kan worden of tot een in zijn geheel door schermdoek omsloten ruimte kan worden getransformeerd.
Een multi level stedelijk landschap rijk gewikkeld rond twee gebouwen reed het ontwerp naar een zeer architectonische uitkomst . ASPECT Studios bezig was met het ontwerpen en documenteren van het straatbeeld , pocket park , podium voorplein en binnenplaatsen voor dit multifunctionele complex in de Docklands .
717 Bourke Street | Melbourne | Aspect Studios
Stadspodium | Grote Kerkplein | Rotterdam
Platform
Plateu | Verhoging
Podium | Architectuur
Het ontwerpconcept keek om naadloos deze podium landschappen te integreren met de imposante architectonische gevel en omhullende luifel. Het vervagen van de interface tussen publiek en privaat, actief en passief , bouwen en ' landschap ' te creëren .
Sloopmateriaal van nabij gelegen locaties metamorfoseerden Doepel Strijkers Architects tot het interieur van kringloopkantoor HAKA-gebouw in Rotterdam. Dit project moet duidelijk maken welke effecten hergebruik van sloopmateriaal en bijkomende vervoer- en verwerkingsprocessen hebben op de CO2-footprint en de kosten per object.
Sloopmateriaal | HAKA gebouw | Rotterdam
Theater | Floriade
‘The Cube’ staat als een moderne parel op Old Marquet Square in het Canadese Winnipeg. Overdag glinsterend in het zonlicht, ’s nachts gloeiend van binnenuit. Door een slimme schil neemt dit kubusvormige paviljoen verschillende gedaantes aan. Het podium is hiermee het hele jaar door te gebruiken.
The CUBE | 5468796 Architecture
Het volume is een exacte kubus van 28 x 28 x 28 voet (8,4m). De wanden bestaan uit aluminium ‘gordijnen’, het dak is open. De hiertussen gelegen ruimte wordt opgedeeld door een driedimensionale betonnen constructie. Zo worden zowel in de breedte als in de hoogte verschillende plekken gecreëerd. Een groot schuin vlak vormt enerzijds het dak van de ruimte op de begane grond en anderzijds de tribune van het podium op de verdieping.
De flexibele gevel geeft het paviljoen een aantal bijzonder eigenschappen: van projectiescherm tot podium, van expositiezaal tot sculpturaal object. 20.000 identieke aluminium gevelelementen zijn met staalkabels aan elkaar geregen. De holle vorm van deze stukken wordt in wisselende richtingen toegepast waardoor het opvallende licht in verschillende richtingen wordt gebroken. Overdag zorgt dit voor de glinsterende uitstraling. In het donker worden van binnenuit beelden van lokale kunstenaars op de gevel geprojecteerd. Door de openingen in de elementen verandert het exterieur zo in een beeldscherm.
In de winter volgt de gevel de vlakken van de kubus. Zo ontstaat een afgesloten binnenruimte die bijvoorbeeld als expositiezaal kan functioneren. Door de openingen in de gevel vallen bijzondere schaduwpatronen op het beton. In de zomer kan de gevel naar binnen worden gevouwen. De zaal transformeert hiermee tot een buitenpodium voor openluchtevenementen. Door de flexibiliteit van het gordijn kan de akoestiek worden gefinetuned.
Awaij Yumebutai | Tadao Ando
Awaji Yumebutai is een hotel en conferentiecentrum in de Japanse plaats Awaji. Het complex bevat ook een herdenkingsplek voor de aardbeving van Kobe in 1995, een plantkundig museum en een openluchttheater en beslaat een oppervlakte van 21,5 hectare. De gebouwen worden met elkaar verbonden door een netwerk van paden, binnenplaatsen, terrassen, trappen en fonteinen. Steeds terugkerende vormen zijn cirkels, ovalen en rechthoeken. De bodems van de vele waterpartijen zijn bedekt met ingemetselde schelpen.

Awaji Yumebutai is ontworpen door de Japanse architect Tadao Ando en werd gebouwd in de periode 1995 - 2003. Het complex ligt op een voormalige zandafgraving die gebruikt werd voor de aanleg van de naburige Internationale Luchthaven Kansai. De naam Yumebutai betekent zoiets als Een podium voor dromen.

Filmhuis | AFFR | Lev Dykstra

Wat is participatie?

Deel 2
Deel 2




























































Podium
Podium
Indeling participatie naar doel en mate van interactie
Naast het aantal activiteiten, het domein waarop de activiteit plaatsvindt en de mate van inzet die een activiteit vraagt van de deelnemer wordt er in de literatuur ook onderscheid gemaakt naar doel en mate van interactie van een activiteit. Zo onderscheiden Levasseur et al. verschillende niveaus van het begrip participatie door te kijken naar de mate van interactie met anderen die benodigd is voor de activiteit en het doel van de activiteit (Levasseur et al., 2010). Ze onderscheiden zes stappen van minder naar meer interactie:

- iets doen als voorbereiding voor de verbinding met anderen
- met anderen zijn
- interactie hebben met anderen zonder een specifieke activiteit te doen
- een activiteit met anderen doen om een gedeeld doel te bereiken
- anderen helpen
- bijdragen aan de maatschappij
Participatie staat voor meedoen aan het maatschappelijke leven.
Participatie betekent actieve deelname. Het is afgeleid van de Latijnse woorden pars (deel) en cipere (nemen). Wanneer over participatie wordt gesproken, is er altijd sprake van een subject en een object, ook als dat niet expliciet wordt gemaakt: een persoon of een groep die deelneemt (het subject) en datgene waaraan zij deelnemen (het object).
MeeWeten
MeeBeoordelen
MeeDenken
MeeDoen
Vroeger was het zo eenvoudig. Tenminste, zo lijkt het. Als er sprake was van interactie in de kunst, dan betrof dat het proces van de interpretatie van een kunstwerk door het publiek. Wisselwerking tussen kunst en publiek was er alleen in de hoofden van het publiek.

Alan Kaprow deed 'events' waarbij de toeschouwer deelnemer werd. Meestal gebruikte hij spelstrategieën, zoals kaartjes met eenvoudige instructies voor de toeschouwers in 18 Happenings in 6 Parts (1959).
Kaprow wilde de creatieve vermogens van de mens losmaken.











Interactie tussen toeschouwer, kunstwerk en auteur werd een van de definiërende elementen in een nieuwe esthetica, destijds aangeduid met de termen 'intermedia' en 'open werk'. Maar wie de ontwikkeling van de nieuwe mediakunst vanaf de jaren tachtig volgt, met haar installaties, gebruik van nieuwe technologie en computers, kan zich nauwelijks aan de indruk onttrekken dat 'interactie' eerder vanzelfsprekend volgde uit het werken en experimenteren met technologie dan uit een verlangen om de grens tussen kunst en leven te doorbreken en de creatieve vermogens van de mens vrij te maken. Dat het publiek deelnemer werd, volgde logisch uit het werken met media, terwijl activistisch gerichte mediakunst het als opdracht zag om de burger actief toegang te geven tot de kanalen.
Alan Kaprow |18 Happenings in 6 Parts
Boutique Vizique1 maken interactieve installaties en tastbare omgevingen die reageren op de bezoekers. De uitdaging bij het ontwikkelen van zo'n omgeving ligt voor hen in het vinden van de fijne afstemming tussen hun eigen visie en de verwachtingen van de bezoeker: het scheppen van een ervaring die intrigeert. Zonder actie van het publiek gebeurt er weinig of niets in hun werk.


















De installaties nodigen de bezoeker uit tot spelen, de presentatie zet aan tot uitproberen, de respons die daarop volgt, doet verder exploreren. In Kontakt en Stopkontakt wordt een ruimte gevuld met metalen contactpunten, bijvoorbeeld in de vorm van cartoonachtige figuurtjes, voorzien van een + of - teken. Er gebeurt niets tot een elektronisch circuit tussen twee contactpunten wordt gesloten door het eigen lichaam. De bezoeker wordt de missing link die het werk afmaakt. Als het circuit wordt gesloten begint in Stopkontakt bijvoorbeeld een liedje te spelen of er begint water te druppelen. Het is grappig en speels en zet aan tot onderzoek van de ruimte. De bezoeker heeft bovendien de medewerking van anderen nodig om de ruimte tussen de contactpunten te overbruggen - zo breekt het kunstwerk het ijs tussen de bezoekers en doet hen samenwerken. Kontakt (eerder voor volwassenen) is een ruimtelijke geluidsinstallatie; terwijl Stopkontakt, (voor kinderen) meer met fysieke respons werkt, met machientjes die aangaan. Eigenlijk bespeelt Boutique Vizique het publiek via hun installatie, en laat hen spelen. 










Ook het Brusselse LAb[au]3 realiseert interactieve installaties. Touch werkt op grote schaal: de 4200 vensters van de 145 meter hoge Dexiatoren te Brussel fungeren als evenzovele pixels van een enorm scherm. De pixels worden aangestuurd door voorbijgangers die een touchscreen bedienen waarmee met het beeld kan worden geïntrigeerd. De gebruikersinput genereert punten, lijnen en vlakken, die gecombineerd met geprogrammeerde 'fysieke' gedragingen van het systeem een compositie vormen.

































Touch staat gelijktijdig verschillende inputs toe: inputs van meerdere vingers en meerdere mensen tegelijk. Ook de audiovisuele installatie 12m4s genereert beeld en geluid uit de beweging van voorbijgangers: sensoren tracken de lichamen van voorbijgangers en zetten de parameters van positie, richting en snelheid realtime om naar beeld en geluid. 8 luidsprekers laten horen hoe de software het beeld in geluid omzet, terwijl een 12 meter lang scherm visuele echogrammen van de ruimte toont. Als een bezoeker langs de installatie loopt, wordt hij bovendien gevolgd door een spoor van geluid en grafische elementen, verandering van richting veroorzaakt bijvoorbeeld turbulentie. Interactieve installaties als deze gebruiken sensoren om bewegingen en geluid te capteren, die vervolgens door software wordt gebruikt als input om een compositie te genereren, die realtime wordt vertoond.
Kontak & Stopkontakt |Boutique Viziquel
The Endless Forrest | Tale of Tales2
Kees loopt door de gang.
Aan zijn rechterhand is een opening in de muur.
Een ingang naar een andere ruimte.
Een groot blok blokkeert zijn zicht.
De ingang is nauw.
Hij is nieuwsgierig wat er links en rechts te zien is.
Hij stapt op de drempel en kijkt naar binnen.
Het Eerste wat hem opvalt is de enorme hoeveelheid kurken in de grond.
Ze liggen in een regelmatig patroon.
Links Van hem is een muur geplaatst die bestaat uit betonnen driehoeken.
Hij twijfelt.
Zal ik doorlopen of blijven staan?
Hij loopt rechtdoor langs de muur.
Bij de volgende stap staat hij op een kurk.
De kurk kraakt en brokkelt af.
Het loopt erg lastig.
Bij elke stap moet hij opletten.
Elk stap is anders.
Steunend en leunend loopt hij voorzichtig over de kurken.
Nu pas vallen hem de enorme stalen bunkers op.
Hij heeft de hele tijd naar de grond gekeken.
Hij is in de war gebracht.
In het midden van de ruimte ligt een glasplaat.
Er liggen kurken onder in een chaos.
Hij ziet enkele voetstappen op de glasplaat.
Toch durft hij het niet aan om er op te lopen.
Hij draait zich om.
Zoekt een uitweg zonder over de kurken te lopen.
Achter de bunker langs.
Daar waar geen kurken in de vloer zitten.






Scenario | Soda Fabriek

Aan welke voorwaarden dient een podium te voldoen om een actieve participatie van derden uit te lokken, gegeven de context waarin het functioneert?